Η μαγική αυλή

Στο κέντρο της πίσω αυλής και ελαφρά προς τα αριστερά, δέσποζε η κορομηλιά. Ήταν ψηλή, φουντωτή και γεμάτη καρπούς. Μα τι υπέροχα, κόκκινα, γλυκά κορόμηλα που είχε. Πιο πίσω υπήρχε ένα παρτέρι με γεράνια που έφτανε ως το σημείο της κυκλικής σκάλας. Η σιδερένια κυκλική σκάλα ήταν μέρος του καθημερινού της παιχνιδιού. Ανεβοκατέβαινε τα σκαλιά για να ακούει τον μεταλλικό θόρυβο. Πότε ανεβαίνοντας γρήγορα, πότε αργά, πότε με βαριά βήματα. Και κάποιες φορές καθόταν σε ένα από τα πανω σκαλιά υποκρινόμενη μια σταρ στη σκηνή. Μια κληματαριά, μερικές γλάστρες και κάποια τραπέζια και καρέκλες ήταν ο απέραντος κόσμος που θα διοχέτευε όλη την παιδική της φαντασία. Τρεφόταν από την κορομηλιά. Ολιγόφαγη και δύσκολη στο φαγητό όπως ήταν, προτιμούσε να χορταίνει με τα κορόμηλα και να παίζει στη δροσιά της αυλής, κάνοντας ποδηλατάκι και ακούγοντας τις κουβέντες που έρχονταν από τους ακάλυπτους των άλλων σπιτιών. Αυτό είναι το σκηνικό που περιλαμβάνει τις ιστορίες μιας μικρής ζωής. Που μοιάζει μεγάλη και συναρπαστική σε κάθε παιδικό μυαλό. Μπορούσε να περνάει πολλές ώρες μόνη της εκεί, αλλά κάποιες φορές βαριόταν αφάνταστα και φώναζε παιδάκια από τη γειτονιά, ή φίλες της, για να κάτσουν παρέα στη μαγική της αυλή. Και να, μια μικρή σκηνή, σα χτες, νοσταλγική, με μια ομορφιά ανεπανάληπτη... Είναι μεσημεράκι και ένα αεράκι διαφορετικό, ανάλαφρο, έκανε να πηγαίνει πέρα δώθε το μικρό λινό φουστανάκι της. Ήρθε η φίλη της να παίξουν τις κουμπάρες στη δροσιά της αυλής γιατί έξω ο ήλιος ήταν αφόρητος. Θα περνούσαν άλλη μια μέρα ανέμελη χωρίς μαθήματα. Τα σχολεία αργούσαν πολύ ακόμη να ανοίξουν. Πριν λίγο είχαν κλείσει για τις καλοκαιρινές διακοπές. Άπλωσαν κουζινικά, ανακάτεψαν χώμα από τις γλάστρες με νερό, και έφτιαξαν έναν περίεργο χυλό να ταϊσουν τα κουκλίσια παιδάκια τους. Και άρχισαν να λένε τα νέα τους σα δυο καλές κουμπάρες. -Που λες καλή μου κουμπάρα μην ξαναμιλήσεις στον Μπίλη. -Δεν έχω τέτοιο σκοπό, είναι κακό παιδί. -Έχεις δίκιο, ξέρεις τι μου είπε; -Όχι... -Είπε θα σε γαμ@σω -Ε και, αυτό είναι πολύ καλό, γάμος-γαμ@σω, μάλλον ήθελε να πει πως θα σε παντρευτεί. -Τι λες μωρέ; -Εγώ τι λέω; Η λέξη η ίδια το λέει, αν δε θες εσύ να το καταλάβεις... Πρόβλημά σου -Δεν σημαίνει αυτό το πράγμα αυτή η λέξη -Αυτό σημαίνει -Όχι σου λέω -Τότε θα ρωτήσουμε τη μαμά μου να μας πει... Μαμάαα.. Να σε γαμ@σω θα πει να σε παντρευτώ.... Σωστά; -Μην ξαναπέις αυτή τη λεξη... Τ'ακούς; -Μα γιατί ... Κι έπεσε αμήχανη σιωπή, ήρθε η ώρα να διαλυθεί η παρέα, να πάνε όλοι για μεσημεριανό ύπνο ... Λέγοντας "Αύριο πάλι" !!