Το καλοκαίρι είναι εδώ!

Κρίμα, κρίμα, κρίμα που δεν έκανα τον κόπο να βγάλω μια φωτογραφία το bmx ποδήλατο, όταν το έφερε ο Βασίλης από το πατρικό μου. Θα ήταν η φωτογραφία 'πριν' και εννοείται πως αφού δεν έβγαλα αυτή τη φωτογραφία δεν έχει νόημα να βγάλω τη 'μετά'. Το ποδηλατάκι αυτό δεν ξέραμε από που να το πιάσουμε στην κυριολεξία. Σκουριασμένο, με σκασμένα λάστιχα, σκισμένες σαμπρέλες, χαλασμένα φρένα, ένα ζόμπι των ποδηλάτων. 'Θα δούμε αν φτιάχνεται' μου είπε ο Βασίλης κι εγώ δεν περίμενα πολλά, απλά ήθελα ένα ποδήλατο για να πηγαίνω βόλτα στο πάρκο, πότε με τα παιδιά, πότε με τον Βασίλη...σ'αυτό το υπέροχο πάρκο της Κάντζας που είναι παλιό τμήμα δάσους και το λατρεύω! Δεν έχει γρασίδια και βλακείες και μπορείς να κάνεις ποδήλατο ανάμεσα στα πεύκα όπως συνηθίζουν να κάνουν εκεί παιδιά και μεγάλοι, ή να παίζουν μπάλα αγοράκια με τους μπαμπάδες τους όταν δεν θέλουν να είναι στις κούνιες κλπ. Γύρω είναι πεζόδρομοι και πράσινο, πολύ πράσινο και λουλούδια. Από την αρχή της άνοιξης έχω καθιερώσει να πηγαίνω εκεί όποια απογεύματα μπορώ, ακόμη και μόνη μου, έχοντας μαζί μου περιοδικά ή βιβλία και κάποιες Κυριακές πρωί ή απόγευμα μαζί με τον βασίλη. Σχεδόν με το ζόρι τον έπεισα να με ακολουθήσει την πρώτη φορά και μετά αυτός το λάτρεψε ακόμη πιο πολύ, ειδικά το σημείο με τα όργανα γυμναστικής. Το ποδήλατο λοιπόν έγινε κούκλα και όλο δικό μου. Η Νένα δεν έχει πιά κανένα δικαίωμα πάνω του, πρώτον επειδή το παράτησε εδώ και χρόνια και δεύτερον γιατί έχει άλλο καλύτερο, μεγαλύτερο, πιο πλουμιστό κλπ. Συνέβαλλε το μαναράκι μου και στην αποκατάστασή του, τρίβοντας με τα χεράκια του αρκετή σκουριά, μέχρι να φανεί το μέταλλο καθαρό και πάλι. Από εκεί και πέρα, ήρθε ένα δεκαήμερο 'χλωμό', το ποδήλατο με περίμενε στη βεράντα κι εγώ δεν ήθελα να κάνω τίποτα και να πάω πουθενά. Ένας ήταν ο στόχος μου κι αυτός περίμενα να επιτευχθεί. Εμμονιακή ακούγομαι, αλλά όταν εμφανίζονται θέματα υγείας, ναι γίνομαι και ναι είμαι. Το σου κου όμως (που μόλις πέρασε) του έδωσα και κατάλαβε... Και τα δυο απογεύματά του τα πέρασα στο πάρκο κάνοντας ποδήλατο!!! Ναιιιιιι!!! και νιώθω ΤΕΛΕΙΑ αν και λίγο πιασμένη... Επίσης κάναμε και το πρώτο μπάνιο του καλοκαιριού αυτό το σ/κ, και το πρώτο σκραμπλ στη βεράντα παρακαλώ, με μπύρες και σουβλάκια και πολύ ίντριγκα επίσης καθότι κανένας μας δεν δεχόταν εύκολα την ήττα. Είχε φάση... The party is over όμως και αύριο η σκληρή ρουτίνα και η ακόμη πιο σκληρή πραγματικότητα μας περιμένει όλους, αλλά όπως και να έχει ΤΟ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ ΕΙΝΑΙ ΕΔΩΩΩΩΩ!!! ΝΑΙΙΙΙΙ!!!