Δευτέρα 24 Φεβρουαρίου 2014

Απλά πράγματα

Είμαι φαν του απλού μυθιστορήματος που να έχει όμως κάτι να πει. Θέλω να είναι σχετικά λιτό, χωρίς να γίνεται κουραστικό και να κάνει τεράστιες καμπύλες στην περιγραφή, να μου κρατάει το ενδιαφέρον και να νιώθω πως κάτι μου μεταδίδει, κάπως επικοινωνούν οι λέξεις με τις σκέψεις μου. Σχεδόν από την αρχή καταλαβαίνω αν μου αρέσει ένα μυθιστόρημα ή μια νουβέλα. Και αν δε μου αρέσει, σέρνεται στα χέρια μου, στα τραπέζια μου, στο κρεβάτι μου για κάμποσο χωρίς νόημα, μέχρι να αποφασίσω να το αφήσω στην άκρη.
Η πικρή αλήθεια είναι πως τελευταία δε βρίσκεις εύκολα ένα απλό, καλό βιβλίο να περάσεις όμορφα το χρόνο σου. Έχουν γεμίσει οι εκδοτικοί οίκοι σαβούρα κάθε λογής σε σημείο να είναι προτιμότερο να πάρεις βιβλίο τσέπης που κοστίζει και φτηνότερα. Γιατί κάπως σα βιβλία τσέπης είναι τα περισσότερα βιβλία στα ράφια των βιβλιοπωλείων και εκδοτικών οίκων. Και μάλιστα γραμμένα από συγγραφείς άπειρους στο είδος. Μάθετε ρε σεις τουλάχιστον να γράφετε στο επίπεδο ενός  βιβλίου τσέπης να λέγεστε έστω εμπορικοί συγγραφείς γιατί αλλιώς τι είστε?... άστο καλύτερα. Έχει γεμίσει και ο κόσμος ένα κάρο συγγραφείς...τρόπος του λέγειν. Όλοι θέλουν να γράψουν ένα βιβλίο. Μα χρυσά μου το βιβλίο δεν είναι η έκθεση στο δημοτικό και το γυμνάσιο που έπειρνες 16 ή 17 και χαιρόσουν. Στην τελική γίνε συγγραφέας αλλά μείνε χωρίς βιβλίο, δε σου φταίει ο κόσμος και σε τίποτα! Χαχα συγγραφέας χωρίς βιβλίο...πώς μου ήρθε? τέλος πάντων.
Αυτές τις μέρες τυχαίνει να διαβάζω δυο πολύ καλά βιβλιαράκια που η τύχη τα έφερε μπροστά μου. Ο συγγραφέας τους μας τα άφησε μια μέρα που ήρθε στο μαγαζί μας και πραγματικά ήταν μια ευχάριστη έκπληξη το πόσο μου άρεσαν, αν και αρχικά πίστεψα πως κινδίνευα να πέσω στην παραπάνω περίπτωση. Η ηλικία βέβαια του συγγραφέα δεν συνέπιπτε με τις ηλικίες των τωρινών "συγγραφέων" με κοινά γνωρίσματα το ίντερνετ, το λάπτοπ, τις δημόσιες σχέσεις μέσα από τσάγια και πίτες. Οπότε αυτό ήταν καλό σημάδι.
Έτσι τις προηγούμενες μέρες διάβαζα αρκετά απορροφημένη και δε σταμάταγα να λέω στο Βασίλη "βρε για δες τι ωραία βιβλία που γράφει αυτός ο κύριος". Ο οποίος έχει γράψει πάνω από δέκα βιβλία ίσως κοντά στα δεκαπέντε και κάποια από αυτά έχουν επανεκδοθεί. Επίσης έχει γράψει ποιήματα και παραμύθια. Εγώ διάβασα τη Συμέλα του που μου άρεσε πολύ, τελειώνω το δεύτερο και νομίζω πως θα αναζητήσω και τα υπόλοιπα βιβλία του.

Δεν υπάρχουν σχόλια: