Να γεννιέσαι, να αισθάνεσαι και να είσαι γυναίκα

Χμ... τι να γράψει κανείς όταν έχει τόσο πεσμένη διάθεση από τον καιρό κι έχει πέσει στο κρεβάτι από ίωση μετά από μηνιαία πολιορκία. Πρώτα η μεγάλη κόρη, ενδιάμεσα η φιλοξενούμενή μας και μετά η μικρή κόρη. Πόσο να αντέξω η καημένη; Ένα μήνα περνάει χέρια η παλιο-ίωση και δίνει τη σκυτάλη ο ένας στον άλλον. Είναι απίστευτες οι ποσότητες τσαγιού και μελιού που έχουν καταναλωθεί, ο βραστήρας δουλεύει συνέχεια για στιγμιαίες σούπες με κινέζικα μακαρόνια, για σούπες αυγολέμονες κλπ. Παντού σωληνάρια με καραμέλες λαιμού, καρτέλες με ταμπλέτες βιταμίνης, αναβράζοντα δισκία που τελειώνουν ως που να πεις κίμινο και διάσπαρτες σακούλες παντού με χρησιμοποιημένα χαρτομάντηλα.
Θα γράψω για την αυριανή αγαπημένη μου μέρα, που είναι μια από τις καλύτερες του χρόνου, του κάθε χρόνου μαζί με κάθε αγαπημένη μου ημερομηνία. Αύριο η πρώτη μου αγάπη, η πρώτη μου κορούλα έχει γενέθλια, έγινα μάνα πρώτη φορά τη μέρα της γυναίκας. Είμαστε μια οικογένεια γυναίκες με άντρα της ζωής μας τον Βασίλη που τελευταία νιώθει μάλλον σα μαχαραγιάς το λιγότερο, γιατί όταν αναφέρεται σε εμάς λέει "οι γυναίκες μου" χαχαχα!!! Λοιπόν αύριο αν νιώσουμε καλύτερα το χαρέμι κι ο μαχαραγιάς μαζί με κάποιους αγαπητούς κι αγαπημένους που μπορούν, θα πάνε για γλέντι, εντάξει όχι τρικούβερτο, αλλά το κατά δύναμιν...  μέχρι στιγμής τα μισά γενέθλια-γιορτή της γυναίκας έχουν πέσει απόκριες οπότε έχουν γίνει μασκέ γενέθλια τις μισές φορές, κανονικά γενέθλια τις υπόλοιπες φορές που έχουμε δώσει εμείς ιδιαίτερο χαρακτήρα στη βραδιά πηγαίνοντας σε λάτιν πάρτυ πχ ή σε παραδοσιακές κρητικές ταβέρνες με ρακόμελα και μεζέδες.