Εγώ είχα ανάγκη να γράφω και να διαβάζω...άντε που και που να ανταλάσσω κανα σχόλιο. Πως έπεσα θύμα της μαλακίας μου για άλλη μια φορά δεν μπορώ να καταλάβω. Υποτίθεται πως εδώ είναι ενός είδους καταφύγιο. Τα καταφύγια είναι χώροι απομόνωσης και σκέψης ή αναψυχής. Είναι διαφορετικά από τα σπίτια μας και σε διαφορετικά σημεία από αυτά που ζούμε. Ζούμε κοντά σε λεωφορεία, αγορά, με πολύ κόσμο και φασαρία γύρω μας. Τα καταφύγια είναι σε δύσβατα σημεία, δυσπροσέγγιστα, σε παρθένα μέρη, με έλλειψη ανθρώπινης παρουσίας για πολύ καιρό.
Φαντάζομαι πως στο καταφύγιο όλα είναι ήρεμα, αφουγκράζεσαι τη φύση και τους ήχους της και κατ' επέκταση βρίσκεις τη γαλήνη, ακούς τη σκέψη σου και αναλύεις κάποια πράγματα που δεν έχεις συνειδητοποιήσει. Μια εσωτερική διεργασία θα έλεγα. Πολύ σημαντική και απαραίτητη. Πολλοί έχουν πει πως το blogging έχει λειτουργήσει ψυχοθεραπευτικά γι αυτούς. Δεν αρνούμαι εξάλλου πως κι εγώ εψαχνα κάτι να μαλακώσει την ψυχή μου όταν το άνοιξα. Κάτι σα να πω τον πόνο μου, να ακούσω μια γνώμη, να διαβάσω και σε άλλους ανάλογα πράγματα ώστε να ησυχάσω τον εαυτό μου πως δεν είμαι η μόνη που της έτυχε το ένα ή το άλλο...που ένιωσε έτσι ή αλλιώς!
Κι όλα just like that! Που να τρέχεις να τα λες τώρα σε ψυχαναλυτή, να σου φεύγουν κι ένα κάρο χρήματα! Άστο για αργότερα...άστο για όταν ζορίσει...
Και τσούκου-τσούκου, λίγο-λίγο, ήρθε κι έκατσε μια ορδή τρελών με απωθημένα στο κεφάλι μου. Κι εγώ πιο τρελή απ' όλους να κάθομαι να διαβάζω μέχρι και τις μαλακίες τους. Και να απαντώ θέλω δε θέλω. Τυπικούρα και εντάξει μέχρι αηδίας. Και γέμισε σκουπιδαριό το μυαλό μου. Και τους σκεφτόμουν όλους μέχρι και στην τουαλέτα....έλεος!!!!
Και να σου κλίκες και κουτσομπολιά, να σου εξαναγκασμοί τύπου 'ξεκαθάρισε τι εννοούσες' κλπ...πολύ που τους χέζω αλλά μια σύγχυση στη φέρνουν και δεν θά 'πρεπε.
Μυστήριοι τρελοί που η διαδικτυακή ζωή τους τούς έχει γίνει πιο απαραίτητη, ουσιαστική μέχρι σημείο εμμονής. Κι ό,τι μαλακία δεν κάνουν στην αληθινή ζωή γιατί δεν τους παίρνει...το ξερνάνε στα blogs.
Εγώ κράτησα στάση και χαρακτήρα που λέμε....μερικές φορές έκανα και την αμερικάνα κι όλα καλά. Δεν μπήκα στη διαδικασία να αποδείξω πως δεν είμαι ελέφαντας. Αλλά μόνο που τα είδα γύρω μου μού φτάνει. ΕΓΚΩΣΑΑΑΑΑ!!!!
Μιλάμε για το παλιό μου blog με τα πολλά σχόλια και links....τώρα υπάρχει μόνο σαν ανάμνηση μέσα στον σκληρό μου δίσκο....
