Προσπαθώ να θυμηθώ αλλά είναι μάταιο. Αυτό τον κόσμο, αυτά τα σοκάκια, αυτή την ατμόσφαιρα....
Κρίμα! Ένα ονειρικό παραμύθι που γλιστράει και κατρακυλάει αργά και σταθερά από τις σκάλες του νου μου πριν προλάβω να το πιάσω. Κάθετες σκάλες σαν αυτές που φοβάμαι, σαν αυτές των ναών στο Θιβέτ.
