Καλό μου καλοκαίρι με συνήθειες αγαπημένες,. Δεν ξεπερνιέται
η θάλασσα είτε σε νησί, είτε σε κοντινές παραλίες. Δεν ξεπερνιέται η Λαμπινού στην Τσαγκαράδα
σαν ξάπλωσα μεταξύ παραλίας και ακροθαλασσιάς και με πήρε σχεδόν ο ύπνος με το
απαλό κυματάκι να σκάει πάνω μου.
Ονειρεμένα βιβλία, συνήθεια καλοκαιρινή κι αυτά, μπορώ να
διαβάσω άπειρα το καλοκαίρι…στη βεράντα, στην παραλία, πριν κοιμηθώ, κατά τη
διάρκεια του καφέ το πρωί κλπ. Βιβλία που μιλάνε για το κρασί, βιβλία που με μεταφέρουν
σε μαγικούς κόσμους. Μαγικός κόσμος είναι για μένα πχ όσα γράφει η Σπεράντζα Βρανά στο ‘οργασμός του
μπράβο’ για το Ακροπόλ και για όσα ιερά τέρατα πέρασαν από εκεί. Είναι απίστευτο κι έχω κυριολεκτικά χωθεί στις
σελίδες του, έχω χαθεί στη μαγεία του, στα τραγούδια, τις παρλάτες, τα
κοστούμια, τους χορούς και τα
παρασκήνια.
Μικρές ‘ καλοκαιρινές’ αλλαγές πάνω μου, μικρές αισιόδοξες
πνοές που κάνουν πιο ανάλαφρη την καρδιά μου. Μικρές εκδρομές σε γνώριμα μέρη
και πλάνα για άλλες τόσες αποδράσεις . Το καλοκαίρι δεν τέλειωσε ακόμη…το
καλοκαίρι μου είναι εδώ.
Πάμε για το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου και λατρεύω που
γύρισα από τις διακοπές και η Αθήνα είναι λίγο άδεια, η δουλειά σε χαλαρούς
ρυθμούς και οι παραλίες με λίγο κόσμο. Σήμερα στη Λούτσα ήταν τέλεια. Φύσαγε
και το φως διαχεόταν τόσο όμορφα στην πεντακάθαρη ατμόσφαιρα (λόγω αέρα), είχε
πολύ κύμα και το νερό ήταν σμαραγδί.
Κολύμπησα με διάθεση μικρού παιδιού που ήθελε να παίξει με τα κύματα και μετά
χάθηκα μαζί με το βλέμμα μου που
ταξίδευε ως εκεί που μπορούσε να φτάσει. Κι έφτανε αρκετά
μακριά ως τα βουνά της Εύβοιας που είχαν πάρει ροζ χρώμα γύρω στις έξι και κάτι…
Ώρα επτά και κάτι…ώρα για καφέ, η Ραφήνα μια ανάσα δίπλα, το
μικρό γραφικό λιμάνι της θυμίζει νησί. Μεγάλα και μικρά πλοία μπαίνουν και
βγαίνουν…κόσμος πάει, κόσμος έρχεται , το λιμάνι σφύζει ακόμη από ζωή γιατί το καλοκαίρι μου
είναι εδώ…το καλό μου καλοκαίρι!!!
