Όποιος έχει πολύ πιπέρι το βάζει και στα λάχανα λέει ο λαός, κι εγώ αυτή την περίοδο έχω πολλά αχλάδια όπως κάθε χρόνο τέτοια εποχή, φρεσκοκομμένα από το κτήμα στο Δήλεσι, οπότε τα βάζω μέχρι και στα βαζάκια σα μαρμελάδα...
Σπιτική μαρμελάδα αχλάδι λοιπόν, μια μαρμελάδα που δεν έχει τύχει να δω στο εμπόριο ή να ακούσω πως τη φτιάχνουν αλλά είναι πραγματικά πεντανόστιμη και ειδικά αν προέρχεται από αρωματικά και πάνγλυκα βιολογικά αχλαδάκια.Η συνταγή είναι πολύ απλή, βέβαια χρειάζονται ένα δυο συμβουλές στην εκτέλεση, εγώ καθοδηγήθηκα από συγγενικό μου πρόσωπο που είναι expert στις μαρμελάδες και σε άλλα πράγματα βέβαια, αλλά για μαρμελάδα μιλάμε τώρα.
Λοιπόν: Σε μια κατσαρόλα τοποθέτησα ένα κιλό πολύ ψιλοκομμένα αχλάδια και περίπου οχτακόσια γραμμάρια ζάχαρη. Θα μπορούσα να βάλω και λιγότερη γιατί όπως είπα και πιο πάνω τα αχλαδάκια ήταν εξαιρετικά γλυκά και αρωματικά. Ίσως και εξακόσια με επτακόσια γραμμάρια ζάχαρη να ήταν οκ. Σε περίπτωση που τα αχλάδια είναι άγευστα, σκληρά ή και ελαφρώς πικρά ίσως να χρειάζεται και ένα κιλό ζάχαρη σε ένα κιλό φρούτου.
Σιγόβρασα το μίγμα σε μέτρια φωτιά για λίγη ώρα μέχρι που ομογενοποιήθηκε και άρχισε να μοιάζει με πηχτό σιρόπι. Εκεί το απέσυρα από τη φωτιά και το άφησα να παγώσει. Σε περίπτωση που το έπηζα ώστε να πάρει μορφή μαρμελάδας την ώρα που έβραζε, κινδύνευα να τη μετατρέψω σε στόκο όταν θα πάγωνε γιατί η πήξη συνεχίζεται μέχρι την τελική ψύξη της μαρμελάδας στο ψυγείο.
Τόσο γρήγορα και απλά...
Η μαρμελάδα κοντεύει να τελειώσει, αφήνει πίσω μακράν αυτές του εμπορίου που περνάει μήνας και βάλε για να τις τελειώσουμε. Τώρα ετοιμάζομαι για τη δεύτερη δόση με τα υπόλοιπα αχλαδάκια που έχω φυλάξει στο ψυγείο.
