Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2008

η γη της αλητείας...

Ησυχία....σε μια άκρη της πόλης έξω από την Αθήνα που όμορφα καιγόταν μέχρι και λίγο πριν. Ένα σύνολο ατόμων, μια ανήμπορη κοινωνία, ένα κράτος παρωδία.
Δεν λυπάμαι...έχω λυπηθεί πολύ καιρό πριν....τα έχω ζήσει διάσπαρτα πολύ καιρό πριν.
Μας βανδάλισαν κάποτε το αυτικίνητο, γείτονας ήταν....οργισμένο νιάτο που δεν βρήκε να παρκάρει, μεθυσμένο κωλόφαρδο που γλίτωσε λίγο πριν από μπλόκο για αλκοτέστ.
Στα σχολεία αργότερα, δυο ομάδες διεφθαρμένων με την κάλυψη των βαθμών και της ικανότητας να παρουσιάζονται ως 'καλά παιδιά' γλείφοντας και 'δουλεύοντας' βαριεστημένους μεσήλικες καθηγητές...
Στις εκλογές...στην επιλογή καμιάς κυβέρνησης με αξιοκρατία ή μέριμνα. Κανείς δεν υποστήριξε τα απλά δικαιώματά μας. Ψήφισα για τις ορδές των επαρχιωτών που βολεύτηκαν στις δημόσιες υπηρεσίες με χαρτί δημοτικού.
Στήριξα με τον δικό μου οβολό τη ζημιά των χρημάτων που καταχράστηκε η παρέα του κυριούλη που έπεσε από το μπαλκόνι πέρυσι τέτοια εποχή περίπου.
Ο χοντρός παίζει playstation που λέει κι ο Μητσικώστας. Δεν έκανε τον κόπο να βγει να πει δυο κουβέντες. Του έκαναν ένεση αναισθησίας μου φαίνεται.
Αστυνομία αποτελούμενη από μη ρισκάροντες τον κώλο τους για οτιδήποτε από τη μια κι από θερμοκέφαλους πιστολάδες από την άλλη. Ύψος και βάθος....γκρεμός και ρέμα....ζενίθ και ναδίρ...άκρα, άκρα τεντωμένα.
Ήταν αναπόφευκτο αυτό λένε.
Μάλιστα...τη βουλή δεν την άγγιξαν πάντως. Έσπασαν κι έκαψαν τα μαγαζιά πολιτών που επιβιώνουν μόνοι τους και χρηματοδοτούν βρωμοπολιτικάντηδες και λαμόγια.
Θορυβηθήκατε? Κακώς!!! Απλά ζούσατε στην κοσμάρα σας....όλα αυτά υπήρχαν σε κάθε γωνιά της Ελλάδας, καλά κρυμμένα και καμουφλαρισμένα. Ή και άλλες φορές ωμά φανερά και απροκάλυπτα.
Καλώς ήρθατε στη γη της αλητείας.