Ουρί του Παραδείσου

Μετά τις δυο γαλλικές ταινίες με τη Σοφί Μαρσώ που δε θα ησύχαζα αν δεν έβλεπα, νιώθω απίστευτη χαλάρωση που καθημερινά βλέπω τους Άγγελους του Τσάρλι, ένα τεράαααστιο παιδικό απωθημένο μου. Λατρεύω τη σειρά αυτή όσο λατρεύω και το sex and the city και πράγματι όταν έρχεται η ώρα του επεισοδίου, δε με κουνάει τίποτα από τη στρογγυλή μπαμπού πολυθρονάρα μου με τη μαλακή μαξιλάρα και το βαμβακερό ριχτάρι μου.
Σήμερα είδα το επεισόδιο Angels in Paradise, γυρισμένο στη Χαβάη. Μουσική, λουλούδια, χρώματα και σασπένς... και αύριο η συνέχεια και το τέλος ; )