Λατρεύω το αμερικάνικο cosmopolitan online. Και ιδιαίτερα λατρεύω τις συνομοιλίες. Μ' αρέσει να διαβάζω τις απόψεις γυναικών -κυρίως- που ζούνε στην άλλη άκρη του πλανήτη και λογικά προηγούνται κάμποσο από εμάς σε κάποια θέματα.
Αυτό που με έχει εντυπωσιάσει είναι πως αλληλοσυμπληρώνονται στις συνομοιλίες. Παραδείγματος χάριν, όταν είχε προκύψει ένα θέμα με μια τριαντάχρονη που έπεσε σε κώμα (ενώ ήταν έγκυος δύο εβδομάδων παραπάνω από ότι επέτρεπε η πολιτεία της για την άμβλωση), αυτά που έγραφε η καθεμία ήταν διαφορετικά και κάλυπταν το θέμα από όλες τις πλευρές. Η μια θα ανέφερε πως πρέπει να "ελευθερώσουν" τη γυναίκα ώστε να αποσυνδεθεί και να κοιμηθεί εν ειρήνη. Άλλη υπερασπιζόταν το αγέννητο, δύστυχο μωρό. Άλλη έβαζε κάτω τα στοιχεία που έλεγαν πως το μωρό έτσι κι αλλιώς θα είχε πρόβλημα γιατί δεν οξυγονώθηκε άμεσα μετά τον κλινικό θάνατο της μητέρας. Άλλη συμπλήρωνε το δικάιωμα της οικογένειας να αποφασίσει τη στιγμή που ήταν σε ανέχεια και δεν θα άντεχαν όλα τα παρελκόμενα ενός προβληματικού παιδιού. Τόσο διαφορετικές απόψεις αλλά και τόσο αλληλένδετες. Η καθεμιά είχε ένα δίκιο, καμιά από τις γυναίκες που εξέφραζε διαφορετική άποψη -καμιά φορά ακραία από κάποια άλλη- δεν επιτεθόταν ή εξεγειρόταν. Κοινώς έκαναν όλες μια πολιτισμένη και εποικοδομητική συζήτηση που πραγματικά κάλυπτε το θέμα. Το οποίο θέμα διάβαζα εγώ μετά τα μεσάνυχτα (πριν από ενάμισυ μήνα περίπου!?) και στη χώρα μας αναφέρθηκε στις ειδήσεις μετά από δύο μέρες.
Δε θέλω να ξέρω τι θα γινόταν εδώ με μια παρόμοια συζήτηση!
Πολλά άλλα άρθρα του cosmo είναι αρκετά ανάλαφρα και αναφέρονται σε σήριαλ ή ερωτικά θέματα για ζευγάρια, κάπως σαν αυτά που αναλύει γνωστός γιατρός στη δική μας τηλεόραση. Επίσης έχει πολλή μόδα κατευθείαν από τους δρόμους της Νέας Υόρκης και πολλά άλλα ενδιαφέροντα θέματα. Κι έτσι ταξιδεύω λίγο πιο βαθιά στις θάλασσες του ίντερνετ και μακάρι να γνώριζα πολλές γλώσσες να ταξιδέψω και πιο μακριά. Μέχρι να έρθει η στιγμή που θα πραγματοποιηθεί το αληθινό ταξίδι σε όλα αυτά τα σημεία που κοιτάω μέσα από τα sites, μέσα από την τηλεόραση και σπάνια από το google earth. Ελπίζω, δηλαδή, μια μέρα να περπατήσω στην time square, να γυρίσω το central park με μόνιππο, να δω κάποια παράσταση στο broadway και να περπατήσω στη γέφυρα του Μπρούκλυν!
