Official η Παρασκευή είναι πάλι η καλύτερή μου μέρα. Απ' ότι διαπιστώνω κάθε Παρασκευή θα στολιστώ, θα πάω για ψώνια και μετά θα περάσω να πάρω το έτερον ήμισυ από τη δουλειά για να πάμε να φάμε. Πάντα κάπου κοντά στο μαγαζί και τις μισές φορές θα του προτείνω πιάτα που έχω δοκιμάσει όταν έχω βγει με τις κόρες. Ριγκατόνι με μοσχαράκι, κοτόπουλο φιλέτο με σως ροκφόρ κλπ, που δυστυχώς ποτέ δεν τον ικανοποιούν. Μετά όλο κι από κάποιο σταθμό μετρό θα περάσουμε να πάρουμε κάποια από τις κόρες ή και τις δυο καμιά φορά,... και βουρ για το σπίτι. Την Παρασκευή το σπίτι είναι αλλιώς. Μοιάζει να έχει γιορτή. Έχουμε όλοι αγοράσει τα αγαπημένα μας περιοδικά, έχουμε πάρει τα αγαπημένα μας dvd και δε μας νοιάζει καθόλου τι ώρα θα κοιμηθούμε. Την Παρασκευή που πέρασε εφοδιάστηκα με ένα σωρό καφέδες και ροφήματα που μας αρέσουνε και μέχρι σχεδόν τα ξημερώματα μιλάγαμε πίνοντας κάτι από αυτά. Η Παρασκευή είναι η ανακούφιση η ίδια. Δεν ξέρω γιατί. Από εκεί ξεκινάει η μικρή γιορτή. Το δικό μου ξεσάλωμα -αν μπορεί να πει κανείς έτσι τις μικροχαρές μου - αρχίζει και τελειώνει αυτή τη μέρα. Θα φτιάξω μαλλί για να είναι οκ το σαββατοκύριακο και θα βάψω νύχι μιας και δε θα κάνω πολλές δουλειές. Από την Πέμπτη ξεκινάει η διαδικασία του τακτοποιήματος του σπιτιού ώστε την επομένη να είμαι ελεύθερη για τον εαυτό μου. Το Σάββατο έρχεται η απόλυτη χαλάρωση. Το μόνο που θα κάνω είναι να μαγειρέψω. Κάθε Σάββατο βράδυ τρώμε όλοι μαζί στην τραπεζαρία. Μετά έρχεται η ώρα της ταινίας -σπίτι ή σινεμά- και της εβδομαδιαίας μικρής κραιπάλης που αυτή είναι, ποπ κορν, σνακς και γλυκά πολλές φορές με ποτό, τσίπουρο ή κρασάκι. Χθες λοιπόν αφού φάγαμε ψητές μελιτζάνες με ινδικό ρύζι, καθήσαμε να δούμε το gamer έχοντας μπροστά μας δυο κουβάδες ποπ κορν, ένα κουτί μπαμπάδες και εκλεράκια. Αν δεν έχουμε αγοράσει γλυκά πολλές φορές μετά το φαγητό ψήνουμε κέικ για να το απολάυσουμε και την επόμενη με το πρωινό μας. Κι έρχεται αισίως η Κυριακή, που εκτός από το πρωινό ξύπνημα δεν έχει να προσφέρει και πολλά. Το ξύπνημα τις Κυριακές είναι το ωραιότερο γιατί είμαστε όλοι σπίτι. Δεν τρελαίνομαι να φωνάζω. Ξύπνα Νένα να πας στη δουλειάααααα...ξύπνα Γκέλυ να πας στη σχολήηηη...περίμενε Βασίλη να σου φτιάξω σάντουιτς να πάρεις μαζί κλπ. Η Κυριακή είναι η ηρεμία και η αποχαύνωση η ίδια. Θα κάνω καμιά φορά για να σπάσει η μονοτονία τα pancakes του Jamie Oliver και μετά θα κάθομαι. Το κρέας θα το ψήσει ο φούρνος σχεδόν μόνος του with a little help from my...husband και μετά θα φωλιάσουμε στη γνώριμη βαρεμάρα της Κυριακής, την απαραίτητη για να ξεκουράσει τα μυαλά και τα σώματά μας ώστε να αντέξουμε τις δυσκολίες που ξεκινούν με κάθε καινούρια εβδομάδα. Και ναι από την πρώτη στιγμή της Δευτέρας θα σκέφτομαι την Παρασκευή! κλασικά! Όπως αυτή ακριβώς τη στιγμή...
