παρέα με τον klimt

Η σκέψη μου δουλεύει πάλι ασταμάτητα και τα όνειρά μου έχουν γίνει περίεργα, εξωτικά, λίγο μπερδεμένα, ευτυχώς ελάχιστα φοβικά.

Έχω αγχωθεί και μικρές φοβίες έχουν στήσει χορό γύρω από το στομάχι μου. Τα νεύρα μου κάποιες στιγμές γίνονται κορδέλες αλλά ευτυχώς προσπαθώ να ελέγξω και νομίζω τα καταφέρνω.

Το κρύο σήμερα αρκετά αναζωογονητικό και σοκαριστικό συνάμα, έφερνε προς το απόγευμα δόσεις λίγδας που καιγόταν...ωραία τσικνοπέμπτη έφτασε πάλι.

Η μέρα μου δώρισε πέντε λεπτά συγκλονιστικού ουρανού με ένα χρώμα απερίγραπτο και ορδές πουλιών που έφευγαν άρον-άρον.

Το βραδάκι πάλι η ίδια φόρτιση, το ίδιο σαράκι. Επίλογος η αναζήτηση της μοναξιάς, της σιωπής.....

Αυτά τα ολίγα.

λίγα λόγια....αρχή και τέλος!

I had to stop that dangerous journey to nowhere, to madness. Two travellers, lost in their own chaotic feelings, trapped and locked in their own chains....
I think, i was the brave one, the only one who thought brightly for a moment. The person who cleared his mind for just a second....

Yes....it was a dead end and the journey had to stop. Otherwise the crash on the wall at the end of the road would cause unbearable pain.

..........................................................................................................................................

σοκολάτες και λουλούδια....οποτεδήποτε!

Δεν θέλει πολύ για να γίνει η ζωή σαν ζωγραφικός πίνακας, μυρωδιές και χρώματα αν εισβάλουν αναπτερώνοντας τις αισθήσεις, δεν θέλει πολύ για να νιώσεις ξεχωριστά, γιορτινά, να διώξεις λίγο την κατήφεια και να επικεντρωθείς στην ομορφιά....

Χμμμ!!!! Δεν έχει σχέση αλλά έλα που κολλάει όλο αυτό ταμάμ με την αυριανή γιορτή...χαχαχαα!!!!

wild at heart...το καλό που σου θέλω!!!

wild at heart....τον βρήκα τον τίτλο! Ας είναι καλά το imdb. Δεν μου έκανε αίσθηση τότε...έκανε σε κάποιον άλλον/η αλλά σε μένα όχι. Δεν είχα νιώσει καμιά απειλή για καμιά αγάπη....ή δεν υπήρχε η περίπτωση να γίνω η κακιά μάγισσα που εισβάλει στο όνειρο.

Από πόσα κανάλια όμως σε βάζει η ζωή να περάσεις...

Από τόσα, όσα για να δεις τον εαυτό σου σε όλους τους ρόλους, ακόμη κι αυτού της μάγισας.

Αθελά σου καμιά φορά στο όνομα της προσοχής και της υπερ-προστασίας καταδυναστεύεις και στιλιτεύεις την αγάπη....

Όχι πια....όχι εγώ!