figs

Τις προάλλες ανακαλύψαμε λοιπόν πως η μικρή (μικρή τρόπος του λέγειν) γουστάρει ξαφνικά τα σύκα με τρέλα. Καλοκαίρι γαρ, και όλοι παθαίνουμε ένα αμόκ με τα φρούτα του, ιδιαίτερα το καρπούζι, τόσο που ξεχνάμε τα υπόλοιπα. Εμείς τουλάχιστον. Δώσε μας μια γλυκιά παγωμένη φέτα καρπούζι και ξεχνάμε και φαγητό, ξεχνάμε και γλυκό, μιλάμε για την ονειρεμένη μας στιγμή (η στιγμή που θα κάνουμε ένα ντους να διώξουμε τον καύσωνα από πάνω μας και θα φάμε μια μεγάλη φέτα καρπούζι). Τα άλλα έχουν μείνει λίγο στην άκρη. Το πεπόνι συναγωνίζεται λίγο τον έρωτα που έχουμε στο καρπούζι, αν βρούμε κανα καλό, ο συνδυασμός καρπουζοπέπονο γίνεται η δεύτερη ονειρεμένη μας στιγμή. Κατά τον Αύγουστο μονοπωλούν  το ενδιαφέρον μας λίγο και τα σταφύλια.. εεε, μέχρι εκεί. Τα υπόλοιπα λίγο μας νοιάζουν ή μας ένοιαζαν μέχρι που η μικρή άρχισε απ’την αρχή του καλοκαιριού να ζητάει σύκα. Πάτε στο σούπερ ή στο μανάβη? Πάρτε μου σύκα!!!!! -Μα δε βγήκαν ακόμη-καλάααα!!!! Μέχρι που βγήκαν και σντουπ ! το κεσεδάκι κόστιζε πέντε ευρώ. Τέλος πάντων, προχώραγε το καλοκαίρι και πήγαμε διακοπές. Στο ξενοδοχείο που μείναμε, το μεγάλο ατού ήταν το πρωινό. Με απίστευτες σπιτικές μαρμελάδες (ειδικά η μαρμελάδα δαμάσκηνο ήταν η καλύτερη που είχα φάει ποτέ), κουλουράκια σπιτικά, αυγά φρέσκα από τις κότες του ιδιοκτήτη και άλλα πολλά όπως πίτες με σπιτικό φύλο κλπ. Το κλου για μας σε όλα αυτά ήταν τα μεγάλα, γλυκά, παγωμένα σύκα που είχε κάθε πρωί και κανείς  δεν τους έδινε σημασία εκτός από μας. Τηλέφωνο από την τραπεζαρία στον τέταρτο όροφο…’ξύπνααααα, έχει σύκα γλυκά και παγωμένα’….Τέτοια πόρωση ξαφνικά με τα σύκα. Μια μέρα όπως πηγαίναμε για την  Τσαγκαράδα, να σου κάμποσες συκιές στο δρόμο, να σου και πηγές με δροσερό τρεχούμενο νερό, ζέστη πολύ, ευκαιρία για συχνές στάσεις, σύκα και δροσερό νερό. Στο γυρισμό να σου κι ένας παππούς αραγμένος με το αγροτικό του κάτω από έναν πλάτανο και την πραμάτεια του απλωμένη σε έναν πάγκο. Πρώτα και κύρια κάτι μεγάλα κοκκινόμαυρα σύκα. Αχ , ας πάρουμε ένα κιλό. Μας τα ζυγίζει με μια παλιού τύπου ζυγαριά, τα βάζει στη σακούλα….’πόσο κάνουν?’ – ‘πέντε ευρώ’ γκρρρρρ….φρούτο στην ώρα του, γεμάτος ο τόπος και να κοστίζει τόσο? Και καλά στο μαγαζί, αλλά και στην ύπαιθρο στο αυτοσχέδιο μανάβικο? Ας πάει κι αυτό. Γυρίζοντας από τις διακοπές κάναμε μια στάση στο εξοχικό των γονιών μου. Χαρήκανε πολύ. Μας έφτιαχναν παστίτσια, κοκκινιστά, ψητά ψάρια…τη μικρή τίποτα δεν τη συκινούσε τόσο.  Είχε το νου της στα σύκα στη συκιά στον πίσω κήπο. Και να σου να βάζουν σκάλα να κόβουν τα σύκα και να σου να πηγαίνουν στη γειτόνισσα που είχε κι άλλα, μια χαρά σύκα, πήραμε και για το σπίτι και τρώγαμε καμιά εβδομάδα μέχρι που….γίνανε και τα σύκα στον κήπο της πολυκατοικίας μας!!! Η συκιά απίστευτη, φερμένη από την Ηλεία από τον οικοπεδούχο, βγάζει κάτι σύκα σκέτο μέλι!!!  Και μιας και πρέπει κάπως να κλείσω θα γράψω ένα δυο στίχους από ένα ποιηματάκι του δημοτικού που έλεγε ΄καλοκαίρι καλοκαίρι , τι καλά μας έχεις φέρει’, παρακάτω δε θυμάμαι και το αστείο της υπόθεσης τώρα, σε μια πολύ οργανωμένη σχολική γιορτή (ναι καλά), απ’ αυτές που συνήθιζαν να κάνουν όταν πήγαινα σχολείο  (λέμε τώρα), θυμάμαι το είχαμε πει τριάντα από τα σαράντα πέντε παιδιά του τμήματός μου. Νομίζω στην τετάρτη δημοτικού…

Καλό μου...

Καλό μου καλοκαίρι με συνήθειες αγαπημένες,. Δεν ξεπερνιέται η θάλασσα είτε σε νησί, είτε σε κοντινές παραλίες.  Δεν ξεπερνιέται η Λαμπινού στην Τσαγκαράδα σαν ξάπλωσα μεταξύ παραλίας και ακροθαλασσιάς και με πήρε σχεδόν ο ύπνος με το απαλό κυματάκι να σκάει πάνω μου.

Ονειρεμένα βιβλία, συνήθεια καλοκαιρινή κι αυτά, μπορώ να διαβάσω άπειρα το καλοκαίρι…στη βεράντα, στην παραλία, πριν κοιμηθώ, κατά τη διάρκεια του καφέ το πρωί κλπ. Βιβλία που μιλάνε για το κρασί, βιβλία που με μεταφέρουν σε μαγικούς κόσμους. Μαγικός κόσμος είναι για μένα πχ  όσα γράφει η Σπεράντζα Βρανά στο ‘οργασμός του μπράβο’ για το Ακροπόλ και για όσα ιερά τέρατα πέρασαν από εκεί.  Είναι απίστευτο κι έχω κυριολεκτικά χωθεί στις σελίδες του, έχω χαθεί στη μαγεία του, στα τραγούδια, τις παρλάτες, τα κοστούμια, τους  χορούς και τα παρασκήνια.

Μικρές ‘ καλοκαιρινές’ αλλαγές πάνω μου, μικρές αισιόδοξες πνοές που κάνουν πιο ανάλαφρη την καρδιά μου. Μικρές εκδρομές σε γνώριμα μέρη και πλάνα για άλλες τόσες αποδράσεις . Το καλοκαίρι δεν τέλειωσε ακόμη…το καλοκαίρι μου είναι εδώ.

Πάμε για το τρίτο δεκαήμερο του Αυγούστου και λατρεύω που γύρισα από τις διακοπές και η Αθήνα είναι λίγο άδεια, η δουλειά σε χαλαρούς ρυθμούς και οι παραλίες με λίγο κόσμο. Σήμερα στη Λούτσα ήταν τέλεια. Φύσαγε και το φως διαχεόταν τόσο όμορφα στην πεντακάθαρη ατμόσφαιρα (λόγω αέρα), είχε πολύ κύμα και το νερό ήταν  σμαραγδί. Κολύμπησα με διάθεση μικρού παιδιού που ήθελε να παίξει με τα κύματα και μετά χάθηκα μαζί με το  βλέμμα μου που ταξίδευε  ως εκεί  που μπορούσε να φτάσει. Κι έφτανε αρκετά μακριά ως τα βουνά της Εύβοιας που είχαν πάρει ροζ  χρώμα γύρω στις έξι και κάτι…

Ώρα επτά και κάτι…ώρα για καφέ, η Ραφήνα μια ανάσα δίπλα, το μικρό γραφικό λιμάνι της θυμίζει νησί. Μεγάλα και μικρά πλοία μπαίνουν και βγαίνουν…κόσμος πάει, κόσμος έρχεται , το λιμάνι  σφύζει ακόμη από ζωή γιατί το καλοκαίρι μου είναι εδώ…το καλό μου καλοκαίρι!!!

Το Πήλιο και το καλοκαίρι μου

Κι άλλο καλοκαίρι πέρασε, ήλιο και φιλί με κέρασε ;)