Ουρί του Παραδείσου

Μετά τις δυο γαλλικές ταινίες με τη Σοφί Μαρσώ που δε θα ησύχαζα αν δεν έβλεπα, νιώθω απίστευτη χαλάρωση που καθημερινά βλέπω τους Άγγελους του Τσάρλι, ένα τεράαααστιο παιδικό απωθημένο μου. Λατρεύω τη σειρά αυτή όσο λατρεύω και το sex and the city και πράγματι όταν έρχεται η ώρα του επεισοδίου, δε με κουνάει τίποτα από τη στρογγυλή μπαμπού πολυθρονάρα μου με τη μαλακή μαξιλάρα και το βαμβακερό ριχτάρι μου.
Σήμερα είδα το επεισόδιο Angels in Paradise, γυρισμένο στη Χαβάη. Μουσική, λουλούδια, χρώματα και σασπένς... και αύριο η συνέχεια και το τέλος ; )

Αυτό το ιδιαίτερο, ιδιόρυθμο, ξεχωριστό καλοκαίρι!

Αυτό το ιδιαίτερο, ιδιόρυθμο, ξεχωριστό καλοκαίρι...
Έχω βρει μερικά πραγματάκια με τα οποία έχω παθιαστεί και περνάει ευχάριστα ο καιρός. Έχω να κοιτάξω ανθρώπους που αγαπώ και με λίγη φροντίδα βλέπω να ανακάμπτουν από πολλά προβλήματά τους.
Αυτό το καλοκαίρι σχεδιάζω μερικές αποδράσεις και μερικές μέρες σούπερ δημιουργικές.
Αυτό το ιδιόρυθμο καλοκαίρι δεν είμαι τόσο κοντά στη θάλασσα λόγω των άστατων καιρικών συνθηκών, δεν έχω χαρεί τόσο τον ήλιο και την εξοχή αλλά έχω νιώσει κι έχω βιώσει πράγματα που αναπληρώνουν την απουσία όλων των παραπάνω.
Αυτό το ιδιόρυθμο καλοκαίρι είναι εδώ για να μας δείξει πως πρέπει να είμαστε ευγνώμονες που μπορούμε και παλεύουμε, που πήραμε τις σωστές αποφάσεις, που άλλη μια φορά ανοίξαμε την αγκαλιά μας.
Γιατί κανείς δεν αρνείται την αγάπη και δεν απομακρύνεται από μια μεγάλη αγκαλιά.
Αυτό το καλοκαίρι, είναι κάπου στη μέση και δε νιώθω να με πνίγει η πόλη...
Αυτό το καλοκαίρι είναι ιδιόρυθμο, είναι στη μέση, σήμερα είναι Πέμπτη και μόλις διαλύθηκε ένα σύννεφο και ένα έντονο φως απλώθηκε παντού...