Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2015

Πρώτες στιγμές του 2015

 Ο ελεύθερος χρόνος είναι λίγος και γι αυτό τον θεωρώ πια πολύτιμο. Κάθε στιγμή για μένα είναι σημαντική, ειδικά οι ώρες χαλάρωσης και οι μέρες που δε δουλεύουμε. Στιγμές που ξεφεύγουμε από τη ρουτίνα και τη συνήθεια, είτε με μια βόλτα για καφέ στο βουνό ή τη θάλασσα, είτε για ψώνια, είτε με μικρά πραγματάκια που μας κάνουν χαρούμενους είναι ό,τι κρατώ από την αρχή του χρόνου με την ευχή να γίνουν περισσότερες. Εύχομαι παρόμοιες μικρές αλλά όμορφες στιγμές να γεμίζουν τη ζωή μας και το έντονο πρόγραμμά μας.
Στη Ραφήνα στο Di angelo

Στην Πεντέλη στο Μέγαρο της Δουκίσσης της Πλακεντίας

Αγαπημένα macarons από τους Αττικούς Φούρνους στην Αλεξ'ανδρας

Μια Κυριακή στη Λίμνη Μπελέτσι στην Πάρνηθα

Το σετ της Σοφίας που με έκανε χαρούμενη

Χαλαρώνοντας στο ενάλιο της Λούτσας


Καφεδάκι στη μαμά στο Γαλάτσι

Για να μην μείνει τίποτα απρογραμμάτιστο φέτος


Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Το ρίσκο

Θα πρέπει να σποδεχτούμε τα πάντα. Κάθε τι είχε ένα λόγο που έγινε και κάθε τι προκλήθηκε από κάτι  που ή αφήσαμε να γίνει ή δε μπορούσαμε να το σταματήσουμε. Για χ,ψ λόγους. Η συνέπεια είναι κάτι να χάνουμε αλλά μετά κάτι να κερδίζουμε γιατί πάντα ισχύει το ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η επόμενη μέρα είναι η μέρα του απολογισμού και καμιά φορά το "επόμενη μέρα" είναι μια συμβολική ένοια αορίστου χρόνου, διαφορετική για τον καθένα υποθέτω ανάλογα με την υπομονή και τις αντοχές του καθενός. Απλά είναι θέμα χρόνου επεξεργασίας παλαιών και νέων δεδομένων κι ανάλογα πόσο πονάνε ή πόσο ευαίσθητος είναι ο καθένας παίρνει τον ανάλογο χρόνο. Όλα γίνονται για κάποιο λόγο κι ανάλογα με το πως το αποδεχτούμε όλο αυτό θα έρθει η ανταμοιβή και το πλήρωμα του χρόνου που θα φέρει τη δικαίωση ή μη. Δίκοπο μαχαίρι; ... Μπορεί! ποτέ δεν ξέρουμε τι φέρνει το μέλλον και ποτέ δεν είμαστε σίγουροι αν κάνουμε το σωστό. Αλλά αυτή είναι η ζωή και το ρίσκο που παίρνουμε όσο τη διανύουμε.