Αγαπώ...

Ξάπλωσα πριν λίγο, δίπλα μου ένα φλυτζάνι τσάι μανταρίνι που του πρόσθεσα δυο καπάκια κονιάκ να το κρατήσει ζεστό και να του δώσει αψάδα στη γεύση. Μέσα στο σαλόνι σιγοσβήνει το τζάκι κρατώντας λίγο ζεστή την ατμόσφαιρα. Άνοιξα το λαπτοπάκι μου και θέλησα πάλι να γράψω. Πεθύμησα όμως τα κλασικά ημερολόγια, πεθύμησα να γράφω με στυλό, πεθύμησα να γράψω πράγματα που δε λέγονται στο ίντερνετ πράγματα προσωπικά, ούτε καλά, ούτε άσχημα, απλά προσωπικά. Μου φαίνεται αύριο θα πάρω κάποιο όμορφο βιβλίο με κενές λευκές σελίδες για όποτε νιώσω ξανά έτσι. Είναι κάποιες φορές που πνίγεσαι και κρατάς με νύχια και με δόντια τη δύναμή σου, νιώθεις να ξεπερνιόνται ξανά και ξανά τα δοκιμασμένα όριά σου, αλλά μετά έρχεται το 'οξυγόνο'. Σ αγαπώ, σ' αγαπώ, σ'αγαπώ, σ'αγαπώ, χίλια σ'αγαπώ ξεχειλίζουν μετά από κάθε μπόρα, χίλιες δυσκολίες κι άλλες τόσες  κάνουν πιο συμπαγή όσα χτίζουμε. Κι εγώ είμαι γεμάτη συναισθήματα αυτή τη στιγμή, και αφήνοντας πράγματα πίσω μου νιώθω την ανάγκη να χαθώ από αύριο στους δρόμους αυτής της πόλης ψάχνοντας την ομορφιά...μέσα από την έκθεση των φωτογραφιών της Νέλλυς Σουγιουλτζόγλου, μέσα από μια καλή θεατρική παράσταση, μέσα από τους ήχους της μουσικής μιας καλής μπάντας σε κάποιο μπαράκι. Ελπίζω να μου κάνει λίγο χώρο η απαιτητική καθημερινότητά μου, ελπίζω...

Σα μουσική

Η βροχή ρυθμική και ήπια, φτιάχνει ασημί τα δέντρα στον απέναντι κήπο και διαγράφεται κάτω από το φως του δήμου, λοξή και απαστράπτουσα, όπως στις ζωγραφιές των αναγνωστικών βιβλίων του δημοτικού, μια φορά κι έναν καιρό...Μπαίνω και βγαίνω να την απολαύσω, μετά από κάμποση ώρα που τη χάζευα καθισμένη στη βεράντα μαζεύοντας μπόλικη υγρασία. Τα νερά τρέχουν στο δρόμο ποτάμι, τρέχουν τον κατήφορο από το βουνό, και δε γυρίζουν πίσω...
Οι σταγόνες παίρνουν μια μια τη σειρά τους πάνω στο μέταλλο, γυαλίζουν λίγο πριν κατρακυλήσουν και γίνουν ένα με το υγρό πάτωμα. Και ο ήχος...μια υπόκωφη μουσική, δε θέλω να σταματήσω να την ακούω, με χαλαρώνει, με κοιμίζει. Μπαίνω και βγαίνω, οι πόρτες ανοιχτές, στέκομαι ανάμεσα να νιώσω τη βροχή και να ακούσω απαλή τζαζ απ' το laptop. Σήμερα είμαι καλύτερα από χθες και αύριο θα είμαι καλύτερα από σήμερα. Ο Νοέμβριος είναι ακόμη στην αρχή και λέω να τον αγαπήσω, σήμερα θέλω να τον αγαπήσω. Και η βροχή συνεχίζεται...