Άντε με τη νίκη...

Ποδοσφαιρόφιλη για λίγο...βλέπω Κόστα-Ρίκα εναντίον Ελλάδας. Τελικά ήταν ένα πολύ ενδιαφέρον Σαββατοκύριακο! ~

heartbeach as heartbeat

                                        Καλοκαιράκι απογευματινό προς βραδινό μπανάκι ;)

barbeque time

                            Σήμερα ο καιρός ήταν υπέροχος και κάναμε barbeque στη βεράντα...

confession

He was crying that i am their angel...

Το "έλα να δεις"

Εδώ που μένω θα μπορούσε να είναι παράρτημα μαιευτηρίου, παιδικού σταθμού και νηπιαγωγείου μαζί! Είναι ένα πολύ ήσυχο μέρος μεν, θα έλεγα πως δεν ακούω ποτέ καυγάδες από ζευγάρια ή οποιονδήποτε άλλον δε, αλλά οι παιδικές τσιρίδες που κάνουν ηχώ στην είσοδο ή τα κλάματα, ή τα ποδοβολητά σε σκάλες και οι εκκωφαντικοί θόρυβοι των πλαστικών ροδών των ποδηλάτων στο σαγρέ πάτωμα της πιλωτής είναι το κάτι άλλο. Είναι απίστευτη η δύναμη των παιδικών πνευμόνων και η ένταση της φωνής καθώς και η ψιλή συχνότητα της στριγγλιάς τους. Κι εγώ έκανα παιδιά και ξέρω. Και καλώς έχει έρθει η σειρά σε άλλους να κάνουν παιδιά. Μα το αστείο είναι πως εδώ ένα προς ένα τα ζευγάρια που εγκαταστάθηκαν ήταν νιόπαντρα. Δυο μωρά από πάνω, τέσσερα πιο πάνω και οχτώ στην απέναντι πόρτα; οχτώωωω;! Όχι δεν είναι κουνελο-οικογένεια. Είναι το μόνο ενοικιαζόμενο διαμέρισμα του κτιρίου που έχει αλλάξει στα οχτώ χρόνια που είμαι εδώ πέντε ζευγάρια ενοικιαστών, όλοι νιόπαντροι και σε "περίοδο αναπαραγωγής". Και δως του τσιρίδες και κλάματα και ουρλιαχτά μέχρι να κατέβει το ασανσέρ. Αν υπολογίσει κανείς το χρόνο να κατέβει ή να ανέβει το ασανσέρ, να το φορτώσεις πράγματα και καρότσια και να σέρνεις ένα μικρό σε υστερία να μπει μέσα τη στιγμή που αρνείται πεισματικά, συν το να κατέβεις προς την είσοδο, ξανά μανά βγάζεις αυτά που έβαλες, ξανά μανά να σέρνεις το μωρό που δεν έχει σταματήσει τις φωνές...όλο αυτό το διάστημα με τέρμα τσιρίδα σε μέρος που ακούς και το πέσιμο της καρφίτσας σου φαίνεται αβάσταχτο. Και στις απέναντι διπλο-τριπλοκατοικίες...ακριβώς το ίδιο. Δυο τρεις μεγάλες οικογένειες με τα παιδιά τους φρεσκοπαντρεμένα σε "περίοδο αναπαραγωγής". Και τώρα το καλοκαιράκι αρχίζει το πανηγύρι. Μικρά και μεγάλα στα μπαλκόνια. Να φωνάζει το μωρό επί ώρες στο καρότσι και η μάνα του να αδιαφορεί καθώς μάλλον δε θέλει να το κακομάθει σε χάδια. Τα λίγο μεγαλύτερα να ουρλιάζουν, άλλα να γκρεμίζουν το σύμπαν, άλλα να μαλώνουν. Και ενώ και με τα δίπλα σπίτια και με τα απέναντι απέχουμε τόσο όσο δε μπορούμε να διακρίνουμε καθαρά ο ένας τον άλλον, πάραυτα μόλις κάποιο μικρό πατήσει τσιρίδα, νομίζεις πως έγινε εισβολή μικρού δικτάτορα στο σπίτι σου...

Φούσκες

Κάθομαι και διαβάζω μπροστά από τη μπαλκονόπορτα του σαλονιού και που και που μου αποσπούν την προσοχή κάποιες φούσκες που περνούν από μπροστά και τρέχουν προς το βουνό με την ταχύτητα του αέρα. Πότε μια μικρή, πότε μια μεγάλη, πότε πολλές μαζί σε διάφορα μεγέθη. Το θέαμα είναι πολύ χαλαρωτικό κι όμορφο! προφανώς κάποιο παιδάκι σε κάποιο μπαλκόνι παραδίπλα παίζει εδώ και ώρα με το γνωστό παιχνιδάκι που όλοι έχουμε παίξει σαν παιδιά!

Γλυκιά σα βανίλια

Χτες το απομεσήμερο, Παρασκευή και δεκατρείς, και πανσέληνος με ανάδρομο τον Ερμή αποφάσισα να κάτσω να ξαπλώσω και να μην πάω στο κομμωτήριο. Τηλεφώνησα να ακυρώσω το ραντεβού αλλά δεν απαντούσαν. Έκλεισα τα μάτια μου για μισή ώρα, χαλάρωσα και ξεκουράστηκα και ξανατηλεφώνησα, αλλά πάλι δεν απαντούσαν. Οπότε αποφάσισα να κάνω ένα μπάνιο, να ενυδατωθώ με κρέμες, να παρφουμαριστώ, να γεμίσω την τσάντα μου με τα απαραίτητα συν βιβλίο .... και έφυγα!
Πήγα τελικά στο κομμωτήριο να βάψω καφέ-σοκολά τα μαλλιά μου, κάθησα μιάμιση βαρετή ώρα με πολύ κόσμο, έντονη μουσική κι ευτυχώς που είχα πάρει το βιβλίο μαζί μου αλλιώς θα έφευγα από εκεί και θα πήγαινα κατ' ευθείαν στο φαρμακείο για χάπια. Μετά πήγα μέχρι την Αγία Παρασκευή. Ήταν η καλύτερη ώρα, όλα χρυσά, το έντονο κίτρινο φως του ήλιου τα κάνει εδώ γύρω όλα χρυσά. Έδωσα ένα χέρι βοηθείας στη δουλειά και επέστρεψα για να ρομαντζάρω στη βεράντα με ελαφρύ φαγητό και κρασάκι κι ένα φεγγάρι απίθανο που έφτιαξε μια νύχτα φωτεινή...σα να είχε κρατήσει κάτι από τη μέρα...
Σήμερα έχει πολλή ζέστη, αλλά οι ανοιχτές πότρες σχηματίζουν ένα δροσερό ρεύμα και το απολαμβάνω με μια γλυκιά κόπωση στο σώμα, πίνοντας παγωμένο νεράκι και τρώγοντας  βανίλια υποβρύχιο. Την οποία αγόρασε η Γκέλυ και την έχει τσακίσει κανονικά, αποδίδοντάς της για φέτος τον τίτλο Μις βανίλια 2014. Γιατί τρώγοντας τόση βανίλια έχει γίνει ακόμη πιο γλυκιά!

Ντουλάπα time

Ντουλάπες...πφφφ!!! φρικάρω κάθε αρχή καλοκαιριού και κάθε αρχή χειμώνα με την πάρτη τους. Τα πάνω κάτω έρχονται, χαχαχα, αλλά κάποιες φορές καταφέρνω να το αντέχω γιατί το παίρνω σαν παιχνίδι. Ένα-ένα ρούχο που ταξινομώ, προσπαθώ να το θυμηθώ φορεμένο πάνω μου τη σεζόν που πέρασε, όσο πιο πολλές φορές γίνεται. Το μπεζ κάρντιγκαν πχ, τις ηλιόλουστες μέρες που πήγα μαγαζί, βόλτα ή για ψώνια, το βαθύ πράσινο μπουφάν που το συνδύαζα με την πράσινη πετρόλ μπλούζα και τζιν παντελόνι τις μέρες γύρω από το Πάσχα. Θυμάμαι τον εαυτό μου με το συγκεκριμένο outfit και μανό πράσινο. Το καφέ σκούρο δερμάτινο σακάκι θυμάμαι να το φοράω τα χριστούγεννα σε κάποια βόλτα. Το μαύρο κοτλέ πανωφόρι κάθε βράδυ στα βιαστικά πάνω από πρόχειρα ρούχα για να πεταχτώ στα γρήγορα στο μετρό... η άσπρη μάξι ζακέτα τις μέρες με λίγο κρύο, πάντα με χοντρό πουλόβερ από μέσα και τεράστια φουλάρια ή κασκόλ. Το ντουμπλ φας μάξι φουστάνι όποτε περίμενα κόσμο εδώ στο σπίτι... τι άλλο; ααα!!!! Το μαύρο δερμάτινο παλτό στις βόλτες με τον Βασίλη τα σαββατόβραδα. Το γούνινο συνθετικό γιλεκάκι με το μωβ παντελόνι μου και τα μποτάκια τα εσκιμώικα όποτε πηγαίναμε στη λούτσα για να επιβλέπουμε τις εργασίες στο οικόπεδο. Τον μαύρο κορσέ με τζιν στο "γυάλινο" που έπαιζαν κάτι φίλοι του βασίλη κλπ κλπ... Κι έτσι πάει κι αυτό, το παιχνιδάκι θα επαναληφθεί το φθινόπωρο με το καλό, αυτή τη φορά με τα καλοκαιρινά ρούχα, τα μαγιώ, τα καπέλα, τα ψαθάκια και τα πέδιλα.

Εσύ κι ο γρύλος σου

Και έρχεται το βράδυ και βαριέμαι ακόμη και τη nova και λέω να ασχοληθώ με τα τρία καινούρια βιβλία που πήρα. Τα βλέπει η "μικρή" και αρχίζει να λέει διάφορα. Και θυμάται κάποιο βιβλίο που είχα πάρει σχετικά πρόσφατα αλλά δυστυχώς είχα σχεδόν ξεχάσει. Το είχα πάρει μαζί με άλλα δύο -έλεος τα παίρνω πάντα σε τριάδες- και ήταν του Χένρι Μίλλερ το "ήσυχες μέρες στο Κλισί". Και δεν είναι αυτό που θυμάται μόνο αλλά και η υπόθεση που της την αφηγούμουν όποτε τύχαινε να περνάει από μπροστά μου και να με βλέπει να το διαβάζω. Και θυμήθηκε ένα βράδυ που είχα ανήσυχο βλέμμα και ήμουν απορροφημένη πολύ και της έλεγα πως ο συγγραφέας και ήρωας του μυθιστορήματος πήγε για δουλειά στο Παρίσι και κατέληξε να βιώσει όλη τη νυχτερινή ζωή του Παρισιού, να μάθει όλα τα παρακμιακά στέκια, να γνωρίσει πάμπολλους γραφικούς τύπους και να ζήσει έρωτες της μιας νύχτας με πολύ ποτό και άλλα ευτράπελα. Και όσο της τα έλεγα τόσο σκεφτόμουν πως είναι αργά, πως ο δικός μου άντρας είναι έξω για δουλειά και... Και το διατανάκι στο μυαλό μου με τριβέλιζε και σκεφτόμουν μήπως αντί για δουλειά ή με τη δουλειά ζει κάτι σαν τον Χένρι στο Κλισί. Και παίρνω το τηλέφωνο στα χέρια μου, σχηματίζω τον αριθμό καιιιιι .... "που είσαι; γιατί κάθεσαι στη δουλειά μέχρι τέτοια ώρα; πότε θα έρθεις;" Και γελάσαμε πολύ εκείνη τη νύχτα, γελάσαμε και πριν λίγο που το θυμηθήκαμε, ένα πράγμα "άει γ..... εσύ κι ο γρύλος σου" ήταν η όλη φάση.

Με την Αβα κι ενα ποτο στο χερι

Πως τη λες την εποχη που μπαινει ο Ιουνιος και το βραδυ τυλιγεσαι με τη μαλλινη κουβερτα που ειχες βαλει στην ακρη; Τη λες "ξεχωριστη"!!! Στο μικρο ξυλινο κηπακι μου  ανθισαν τα φουξια λουλουδακια που ειχαμε φυτεψει περυσι. Ειναι χαρμα!!! Η βεραντα δε, καθολου χαρμα καθοτι εχουμε απλωσει χαρτια που πανω τους καθονται τρια φωτιστικα που ανασκευαζονται και βαφονται...ολιγον χαμος γινεται, αλλα ευτυχως που δεν εχει και τοσο καλο καιρο, οποτε δε νιωθω και τοσο την ελλειψη της. Μουνταδα απιστευτη σημερα αλλα τα πουλια για καποιο λογο κελαηδουν συνεχεια και πραγματικα κανουν την ατμοσφαιρα απο αποκαρδιωτικη ακρως ρομαντικη. Και σημερα σκεφτομαι πως θα ηταν η καταλληλη μερα για να δω το μπαρουταδικο κι οχι η περασμενη φορα που ηταν τοσο ηλιολουστη ωστε να κανει εξαντλητικη τη βολτα σε αυτο το ωραιο και επικινδυνο παρκο. Πηρα ιδεες απο γυρω τριγυρω και διαλεξα ροζ πικροδαφνη, αστιλβη, λεβαντα και λειλαντ για το νεο κηπο... αλλα εχουμε καιρο γι αυτο, προς το παρον το σπιτι ετοιμαζεται για το καλοκαιρι.